Vrijdag 17 maart

De allerlaatste dag in Nepal is aangebroken, ik start de dag met havermoutpap met vers fruit en honing. Ik ben vanmorgen vroeg opgestaan om alvast mijn koffer een beetje in te pakken. Het gaat best goed en bijna alles past. Peter heeft van de week een extra rugzak gekocht en bij hem mag ik de spullen die niet passen afgeven.

We hebben de hoteleigenaar gevraagd om een weegschaal en hij belooft dat hij die binnen een half uur heeft. Nou dat werd een Nepalees half uur en dus een uur. Ondertussen zijn Rianne en ik maar even koffie gaan drinken is ons vaste koffietentje.

Net voordat we vertrekken naar Bhaktapur komt de hoteleigenaar aan met de weegschaal. Mijn bagage zit net op de rand van wat mag. Alleen geeft de weegschaal soms het ene aan en dan weer het ander. Vanmiddag maar opnieuw proberen. 
We rijden naar Bhaktapur en moeten 1800 roepies (zo’n €12,50 )betalen om het stadje te bekijken, echt duur voor hier. Deze stad heeft het zwaar te voortduren gehad tijdens de aardbeving in 2015. Ze zijn hard bezig om alles weer goed op te bouwen. Het is een van de oudste steden van Nepal. We bekijken de tempels, de meeste mogen we niet in omdat we geen Hindoe zijn, en lopen ik de straatjes rond rondom het plein. Van allerlei prullaria kun je kopen, alles is stoffig en krakkemikkig. De verkoop technieken zijn ook niet altijd plezierig. Als je even kijkt zit er meteen iemand in je nek en laat je dan zowat al zijn spullen uit de winkel zien. Het is mij vandaag een beetje teveel, ik koop alleen nog waar ik echt naar op zoek was en loop dan achter de rest aan die nog wel wil winkelen. We komen op het plein waar er potten gebakken worden en zien de ovens staan waar ze de potten in afbakken. Als ik een foto maak voel ik de warmte uit de oven komen. Het hele plein staat vol met zelfgemaakte potten, je moet echt uitkijken waar je loopt anders kun je betalen.

Tussen de middag lunchen we op het plein tussen de tempels. Als we daar zo zitten zie ik aan iedereen dat de energie een beetje op is.

Om vier uur rijden we terug naar het hotel en tijdens de rit begint het te hozen. Is dit omdat we alvast moeten wennen aan het weer in Nederland? We komen kletsnat aan in het hotel en moeten allemaal onze spullen goed inpakken. Volgens mij is mijn bagage nu binnen de normen, maar dat weet ik eigenlijk pas echt als we gaan inchecken. 
Spannend weer!

We gaan straks nog met de hele bups uit eten en om tien uur vertrekken we naar het vliegveld.

Daar moeten we tot 2.00 uur zitten op een plastic stoeltje want we gaan om 2.15 vliegen. Ik heb niet zoveel zin in het vliegen en hoop op een rustige vlucht zonder turbulentie. Dit keer heb ik wel een stoel gereserveerd en zit ik lekker bij het raam.

Morgen of overmorgen maak ik een laatste blog over de terugreis en over hoe ik mijn avontuur ervaren heb. Lieve mensen ik zal het schrijven nog missen en wil jullie bedanken voor het aanhoren van mijn verhalen.

Tot snel😘