Woensdag 15 maart

We zijn allemaal moe en komen steeds minder soepel uit bed. Veel last van honden die ‘s nachts voor het hotel staan te blaffen naar andere honden in de omgeving. Ze houden het ook echt de hele nacht vol. Daarnaast zijn we verkouden en benauwd, de luchtvervuiling in Kathmandu is echt vreselijk. Als je je neus snuit is het letterlijk zwart wat eruit komt. De afgelopen dagen loop ik hier rond met een mondkapje, niet ideaal maar je moet toch iets.

Vandaag staat de bus er al om 9.15 want we moeten zo’n drie kwartier rijden naar Happy Home, de plek waar we gisteren een muurschildering gemaakt hebben. Rianne is heel erg moe en blijft achter in het hotel. Maureen en June ( het dochtertje van Maureen) gaan wel mee maar Maureen maakt vandaag foto’s en video’s. We moeten onszelf even oppeppen om weer vol energie te gaan spelen. Toch gaat het meestal vanzelf als je er eenmaal bent. De kinderen zitten nog in de klaslokalen als we aankomen, we gaan zingend langs de lokalen en verzamelen dan op het binnenplein. We stellen ons voor en doen onze bekende goocheltrucjes. Daarna maken we een hele grote kring, het zijn echt veel kinderen, en Peter begint met een marcheer spel. Ik loop de verkeerde kant op en ga de tribunes op, zo krijgen we spel naast het spel. Dan zit ik ook nog “vast” en duurt het even voordat ik weer beneden ben. We spelen de machine en vandaag gaat het best goed, er zijn veel kinderen die mee willen/durven doen. Op het eind sluiten we de clowns in om ze te kietelen en is onze tijd voorbij. De kinderen hebben nl ook dingen die ze willen laten zien. Het duurt even voordat we zitten, tja dat kan ook niet anders als we als clowns ergens naar moeten gaan kijken. Dan doen de kleinste meisjes een heel schattig dansje, heel serieus en perfect! Dan is de beurt aan de oudere meiden en jongens, vier meiden en vier jongens. Wat grappig was is dat de meiden helemaal in traditionele kleding waren en de jongens gewoon in hun eigen broek en shirt. Ze waren zo rond de 16 jaar en je zag aan de jongens dat ze het wel wilde doen maar liever niet😂.

Daarna waren er acht grote meiden die ook een traditionele dans deden.

We dachten dat het daarmee klaar was, maar binnen een paar seconden stonden de kinderen netjes opgesteld op het plein en gingen ze voor ons zingen. Eerst het lied over Happy Home, op de melodie van “take me Home country Road”. Toen dat af was begonnen ze aan een lied (Christelijk lied) en dat was zo overweldigend en kwam zo binnenkant wij allemaal zaten te janken. Het ging over zoveel dingen die je kunt doen en kansen pakken. Dan zie je die kindjes staan, wees of geen wees maar verstoten van huis, nou dan moet je echt even slikken. Ik kon na het lied alleen nog maar hard klappen en even niets meer zeggen. Ik zet het lied bij de video’s zodat jullie het ook kunnen bekijken. In het echt was het wel intenser maar dan krijg je in ieder geval een idee. 
Gelukkig hadden ze ook nog als afsluiten een blijer lied, Halleluja.

De begeleider zag wel dat wij zo lang zitten en niet mee mogen doen best lastig vonden, dus als allerlaatst hebben wij nog lekker op Jingle Bells met de kinderen mogen dansen en springen.

Bekkie af gingen we de bus weer in terug naar het hotel. Snel wat eten in het centrum en koffie drinken in een andere zaak.

Nu ben ik net lekker “fris” gewassen onder de douche vandaan en klaar om weer te vertrekken. We gaan met z’n allen naar het huis van Maureen om daar te leren momo’s maken. Dat zijn deegballetjes die je met van alles kan vullen. Dat eten ze hier heel veel, ik hou er niet echt van maar samen lekker bezig zijn is wel leuk.

De foto’s zullen nog wel volgen. Morgen gaan we naar twee plekken met gehandicapte kinderen, het zijn er veel dus het wordt nog een drukke dag. 
Corrie die dit blog ook volgt en uit Enkhuizen komt heeft deze stichting opgezet waar we morgen gaan spelen. Corrie als ik het niet goed zeg dan moet je het maar aangeven! Ik heb haar nog niet ontmoet dus ik ga “haar” kinderen eerder zien dan Corrie zelf.

Het is hier nu 21.30 en we zijn net terug van het momo’s eten en maken bij Maureen. Het is nog een heel gedoe om die dingen goed te vouwen. Wij zijn er niet echt handig in, dan krijg je dus dikke klompen deeg met een klein beetje vulling. Ik vond het niet lekker, wel leuk om te vouwen en het steeds beter proberen te doen.

Onze chauffeur heeft vanavond ook een Bomboclown t-shirt gekregen, nu hoort hij er echt helemaal bij. Peter kreeg drie schilderijtjes met zichzelf erop, hij doet heel veel voor de stichting en werd op deze manier in het zonnetje gezet.

Morgen ga ik na het spelen met Maureen op de scooter naar het meisje dat opgevangen is in een tehuis en daar scholing, onderdak en te eten krijgt. Met school hebben we geld opgehaald en morgen ga ik een groot deel van dat geld symbolisch aan haar schenken. Ze kan door ons geld zeker nog een jaar blijven en leren.

Het wordt dus een hele drukke dag😅