Vrijdag 3 maart

Om half acht worden de koffers bij de voordeur opgehaald door de mannetjes van het park. Wij eten een ontbijt en stappen, een half uur te laat, in de bus. We moeten vandaag naar Pokhara en ook nu moeten we opschieten omdat ze ergens een weg gaan afsluiten.

Maureen heeft al broodjes geregeld, we moeten deze alleen nog even ophalen. We halen daar ook meteen koffie want die schijnt goed te zijn. Nou dat was ook zo, voordat alles afgerekend was had ik de koffie op. Gelijk nog even naar toilet en wonder boven wonder was deze aardig schoon!

We lopen terug naar het busje, deze staat geparkeerd bij een school. Als we in de buurt van de school komen staan er kinderen op de trap te zwaaien en te roepen. Zelfs zonder neus zijn we een attractie. We zwaaien vrolijk terug en vervolgen onze reis. Het is hobbelig en stoffig, vaak zie je niets meer door de grote stofwolken die ontstaan door degene die voor je rijdt.

Ze “werken” hier overal aan en langs de weg. Als wij langskomen hebben ze blijkbaar altijd pauze🤷‍♂️

Het is ook niet zo dat ze eerst een stukje afmaken en dan verder gaan, nee ze gaan verder en verder met opengooien en zien wel wanneer het afgemaakt wordt. 
We maken hebben vandaag één plaspauze, je zult zo aan de foto’s zien waarom. Het is jammer dat ik de lucht die er hangt niet kan meesturen, voor jullie een gelukkie. Handen wassen doen we met schoonmaakdoekjes en ontsmettingsmiddel want ik denk niet dat ze aan deze wastafel schoon worden. We moeten ook betalen om hier naar het toilet te moeten, want de toiletmevrouw heeft haar handen vol aan het schoonhouden.

Na zes en half uur, voor 125km, komen we aan in Pokhara. Er komen hier veel toeristen want vanuit hier vertrekken er veel wandelaars naar de Himalaya.

We horen dus ineens meer mensen Nederlands spreken!
Het hotel is midden in de stad en had voorheen een mooi uitzicht op de Himalaya. Nu is er naast het hotel een bouwput, waar ze bezig zijn een groot gebouw op te zetten. Het uitzicht op de Himalaya is vervangen door het uitzicht op een betonnen muur. Maaaarrrr je kunt zelf nu wel je uitzicht bedenken en op de muur projecteren.

Het is een prima hotel, gehorig en een beetje aan een opknapbeurt toe.  Het is redelijk schoon, maar ik slaap wel in een lakenzak.

We eten bij een restaurant hier om de hoek. Er zijn veel eettenten enz hier vanwege al die toeristen. Zoveel winkeltjes bij elkaar heb ik de afgelopen week nog niet gezien. Er zijn hier zelfs kleine supermarktjes ipv een “gat in de muurwinkel”.

Morgen gaan we weer twee keer spelen. Een keer voor kinderen die op de straat leven of geleefd hebben. En in de middag voor kinderen in de tienerleeftijd. Maureen vertelde dat de eerste wel ruiger kon zijn en dat we daarop ingesteld moeten zijn. Ik ga het meemaken, jullie ook in mijn volgende blog😉.

Mocht je nog willen eten, kijk de foto’s later. Mocht je willen afvallen en niet eten, kijk nu de foto’s🤣