Woensdag 1 maart deel 1

Vandaag heb ik zoveel beleefd dat het niet in een deel past, dus ik splits het even op.

Vanmorgen om half acht zijn we met een klein groepje een ochtendwandeling gaan maken in de jungle. Dit kan niet alleen, vanwege de tijgers, dus er moest een gids mee. Dat was echt leuk want deze jongen wist veel over alle natuur in de omgeving en kon het ook nog eens goed vertellen in het Engels. We kwamen bijzondere vogelsoorten tegen waar hij ons alle namen van heeft verteld, ik heb werkelijk geen idee meer hoe ze heten, maar ik heb ze wel zien vliegen🤪. We kwamen bij een huisje waar wat vrouwen aan het werk waren. Deze vrouw had op haar arm een tatoeage en ons gids vertelde dat alle familieleden zo’n zelfde tattoo hadden. Zo kan iedereen zien wie bij welke familie hoort. De tattoo wordt gezet door middel van zwarte geitenmelk (zwart gemaakt met kleurstof) en een naald. Het wordt er zeg maar in getimmerd, best pijnlijk en een lang proces.

We vroegen de vrouw hoe oud ze was, daar moest ze even over nadenken, ze vroeg het zelfs aan de andere vrouwen die daar aan het werk waren. Uiteindelijk kwamen ze eruit, ze bleek 55 jaar te zijn. 
We liepen wat verder en kwamen in een community terecht, de Thara community. We mochten door het dorp wandelen en van alles bekijken. De huisjes zijn vaak gemaakt van leem, de wanden zijn erg dun en hier en daar zie je de schuren erin. De hokken van de dieren lijken vaak snel in elkaar getimmerd, zo van het staat en klaar. De kip laten ze aan een touw want zo blijven de kuikens dicht bij haar in de buurt en gaan ze niet aan de wandel. We liepen langs een plek waar binnenkort een huis gebouwd gaat worden. Voordat ze daaraan beginnen voeren ze een ritueel uit en dat ritueel waren ze net aan het uitvoeren. Een bijzonder moment dus!

Ze graven een gat op de plek waar de voor deur gaat komen, voor deze mensen de belangrijkste plek van het huis. In het gat leggen ze eerst stenen, dan plaatsen ze er verschillende voorwerpen in. Een schildpad (geen echte) want het schild van de schildpad is heel sterk dus zal het huis ook stevig staan en een cobra (ook geen echte) want dat is de beschermer van rampen. Ze doen er ook heilig gras en hibiscus bij. Hibiscus is een groene blijvende bloem en staat voor schoonheid, vreugde, genegenheid en liefde.

Daarover sprenkelen ze gekleurd poeder, rood en geel. Rood staat voor kracht/bescherming en geel voor de kracht van liefde. 
Als dit geen mooi en sterk huis wordt dan weet ik het ook niet meer.

( er ging nog meer in maar helaas moesten wij weer richting het resort voor ons ontbijt)

Op het dorpsplein waren wat jongetjes aan het tollen, ik heb speciaal voor de kinderen thuis er een filmpje van gemaakt. Hier is namelijk geen Intertoys, meestal spelen ze met wat ze kunnen vinden. De tolletjes maken zij zelf van steentjes en een stuk touw.

We werden door de jeep opgepikt want anders hadden we het ontbijt gemist en dan zouden  we ook te laat komen om naar het ziekenhuis te gaan. We spelen vandaag niet in één maar in twee ziekenhuizen, een normaal ziekenhuis en een ziekenhuis waar kinderen met kanker verblijven.