Zondag 5 maart

We staan wat later op en ontbijten in een tentje vlakbij ons hotel. Om half elf moeten we in het busje zitten, we gaan naar Matrishishu Miteri, een moeder/kind ziekenhuis. Vrouwen komen daar voor controle van zwangerschap en om te bevallen. Ze behandelen ook kleine kinderen.

Bij aankomst staan er een aantal mensen buiten en wij lopen als groep met elkaar zingend naar binnen. Het is ons niet helemaal duidelijk waar we naartoe moeten/mogen dus we lopen, als fanfare, de gang door. Onderweg willen er wat mensen op de foto, zelfs moeders met kleine baby’s. We lopen de gang ook weer maar weer terug. We weten het nog steeds niet en omdat er niemand komt om ons dat te vertellen, gaan we maar onze eigen gang. Ik speel samen met Carla vandaag en in de hal vinden we een jongetje dat met zijn moeder zit te wachten. Het is een echte dondersteen en hij heeft een speelgoed pistooltje. Uiteraard begint hij direct met schieten en wij spelen het spel mee, ik ben wel 8 keer dood neergevallen en weer gereanimeerd door Carla. Ook deze vloer is niet echt schoon maar hee alles voor het spel! Achter het mannetje zit een ander jongetje, heel verlegen. We proberen hem bij ons spel te betrekken. We blazen bellen, vangen ze en eten ze op. Dat vindt het jongetje met het pistooltje ook leuk en hij doet ons na. Het andere jochie laat ik zelf bellen blazen en tot mijn verbazing doet hij het ook nog. We herhalen dit een aantal keer en dan zie ik ineens dat hij ze ook vangt en “ opeet”, hoe mooi!
Inmiddels is er een klein meisje in de wachtruimte komen zitten en zij moet niet zoveel van ons hebben. We pakken onze handpoppen, ik de poes en Carla een lieveheersbeestje. We merken dat het meisje interesse toont in de poes dus ik ga steeds wat dichterbij. Ze vindt het spannend maar de poes krijgt uiteindelijk toch een snelle aai van haar. Dan vindt ze het genoeg en gaan wij weer achteruit. Ze werd even later opgeroepen en toen ze weg liep stak ze haar hand op om ons gedag te zeggen. Zo van, Nou doei ik was helemaal niet bang voor jullie, ik deed maar alsof🤪.

Er kwam ook nog een jonge vrouw bij ons en die zei: “ Dank je wel dat je mij blij maakt”. Voor mij was dat echt wel een hoogtepunt van deze dag.

Vanmiddag hadden we even vrij, we moeten even bijkomen want het spelen is intensief en kost veel energie. We hadden het plan om even de winkeltjes te bekijken. Pokhara is nl een oerossen plek en de winkeltjes hier zijn luxer dan op de andere plekken waar wij komen.

Ik was met Carla een heel eind uit de buurt van het hotel toe het begon te regenen. Het was de hele dag zonnig en zo’n 30 graden en ineens slaat het dan om. Als het regent is het niet zo’n miezertje als bij ons in Nederland. Nee hier komt het in dikke druppen en met bakken uit de lucht. Toen begon het ook nog te onweren😱. We kwamen doorweekt terug en nu is bijna alles nat want mijn was had ik vandaag weggebracht dus verwacht ik niet droog terug. Een andere broek had ik zelf uitgespeeld en over de balustrade gehangen….niet zo handig in deze regen. En de broek die ik aanhad kon ik ook uitwringen. Gelukkig is het morgen Holifeest en heb ik een oude joggingbroek mee. We gaan het Holifeest vieren met kinderen uit een instelling hier in de buurt. Morgenochtend gaan we om half zes, ja half zes!, de berg op om de zonsopkomst te bekijken. Daar schijn je ook nog voor te moeten betalen🤣.

Ik heb super veel zin in het Holifeest, dus welterusten en jullie krijgen de foto’s vast te zien.